Bir gece ayazında
Kışlanın tam ortasına bakıyor dağlar…
Dağlar kışlaya
Yemekhane buz, yataklar ondan buz…
Kim,kimdi ?
Hiç bilmiyorum.
Gülümserken gerçekten gülüyor muyduk
Yemek yerken anlıyor muyduk o tadı
Postallar kimimize büyük kimimize küçük gelmiş
Üstümüze yıkansak da ki bu büyük bir nimet olurdu, sinmiş bir keskin parfüm kokusu.
Hepimiz aynıyız hepimiz bir
Tüm Mehmetler aynı bakıyor
Aynı kokuyor
Aynı, hep aynı sözler
Özlemler,
Cephelerde siperler
Siperler üzerinde yığılan bedenler
Terk ederken ellerime düşenler
Acının anlamsızlığını bile düşünüyorsun
Nerede en kötü dediğin o gün
O gün bugün aslında
Bulsam kırdığım kalpleri hepsini onarmak için koşacağım
Çizgili bir battaniyenin üzerinde ki tüyleri sayıyorum geceleri
Bir bakış tutturmuşum koğuş damında
Uykuya dalamıyorum,ne yana baksam siper
Ne yana baksam can
Ne yana dönsem çaresizlik
Çıkamıyorum böyle tutsaklık bir o kadar vatan sevgisi beni boğuyor
Rüzgar dudaklarımı yarmış da geçmiş
Gönüllerimizi hiç saymıyorum
En büyük zevk bir mola da çömelip içtiğim bir sigara
Onu gece yakmak zaten yasak
Şafak hiç gelmeyecek gibi ama dinlemiyorum gibileri geçecek biliyorum
Ve kendime moral veriyorum
Emrimdekilere de
Biz biriz
Her şey vatan için
Bir soğuk cephe de alev alev çağırdığım ama kavuşamadığım sevdiklerime hasret
Her şey vatan için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder