Hürriyet

9 Ağustos 2010 Pazartesi

Kim korkar...

Hadi canım sende

Hadi canım sende.
Kimse ölmez elbet aşk dan.
Ama yaşanmış ne varsa hatıra kalır bir bir didikler yaşadıklarını,
Atmak kurtulmak hatta buhar olup uçmak istersin.
Kendi kendini tüketirsin farkına varmadan,
İncinirsin, yıpranırsın kimse duymaz.
Sonu olmayan tünelde gibisindir
Bağır bağır sesin kısılır,
Işık soluktur önce sonra aydınlanır yavaş yavaş toparlanır.
Yeni doğan gün çiçekleri gibi
İlk öpüşmek
İlk bitkinin cansuyu
İlk elele tutuşmak
İlk sevişmek gibi
Işıklar doğar peşisıra
Hayatı avuçlamak istersin,
Koşmak takatsiz kalmak koşmaktan
Ama gücün yoktur
Silinmez istersin
Kaybolmak
Belki de dondurulmak.
Kırılıp
Parçalanmış
İncinmiş
Özenle dağıtılmış
Savrulmuş
Kimsesiz gibisindir
Bunlar hep bir sevgi içindir.
Tamam abartmayalım kimse ölmemiş değil mi sevgiden?
Traji komik hayat yokuşlarında tek başına kalakalmışsan
Elinden tutulacakken bırakılmışsan
Bin söyleyip ,bir bile işitememişsen
Kendi bebeğinin kokusunu değil, ellerin bebelerini okşamışsan
Aldanıp aldanıp tekrar sabırla zaman tüketmişsen
Kolayca bir yerlerden silinmiş,eskitilmiş ve çıkarılmışsan
Kusura bakma sen sevilmemişsin
Korkma kimse ölmemiş aşk dan
Gittikleri de senden farklı değil üstün hiç değil
Düşük olur ki kendini daha iyi hissetsin ruh
Üzülme,
Kimse ölmemiş aşk dan
Kimse ölmemiş sevgisizlikten,
Kim korkar hain aşk dan
Ve bir sabah doğacakken ne olacakları kim bilebilir
Silinmek istiyorsan kaybol.
Yüreklerden yok ol.
Zaman aktıkça anlarsın ki boşmuş tüm acılar
E ne ağlıyorsun
Kimse ölmemiş aşk dan
Kim korkan hain aşk dan

Hiç yorum yok: