Eskide kalanlar
Eskide kalanlar çoğu kez güzel hatırlanır.
Aslında hatırlanmak istenir.
Bugün bir düğündeyim.
Geçmişim salonların izleri gibi kokmadığını önce den düşün olsam da bunun ön yargı olduğuna kanat veriyorum.
Gelin almaya gidiyoruz,uzun zamandır böyle bir şey içinde bulunmamıştım.
Sonra, tüm akrabalar varken bana düşmez diye düşünürken teyze kızı ve ben ısrarlarla içeri giriveriyoruz.
Kurbanlık koyun gibi ama en saf en temiz hali salonun tam ortasında bembeyaz gelin gelenleri karşılıyor. Bir çember oluşmuş şarkılar,tefler,türküler.Kız ağladı ağlayacak
Abi geliyor elinde üzeri işlenmiş bir kırmızı kurdela kuşak yapacak ona.
Üç kez belini sarıyor ve bağlıyor ve alnından öpüyor.Gelin abisine sarılıyor.
Teyze kızına diyorum ki “ aa babam benim kini bir kere çevirip bağladı”
-Aman abla eniştem tez canlıydı bir seferde bağlamış gitmiş beş kez bağlasa ne olacak?
Haklı tabi hurafelerle mi ömür geçiyor
Yaşam standardın,kalite olarak kattıkların ve hayata bakışın.
Kızı alıp davullar eşliğinde konvoya yeniden katılıyoruz.
Biri diyor ki evdeki sürahiyi alacaktım ama süslüydü kıyamadım bu iki bardağı aldım.
Dayanamıyorum ne olacak onlar diye soruyorum.
-Kız ve damat salano girdiklerin de bu iki bardağı birbirlerine vurup kıracağım ki oh kızı aldık mutlu olsunlar.
Bir türküler yakıyorlar akla zarar
Kaynana böyle görümce böyle ben çocukluğumdan beri şarkılarda değişmiş onlarda hayatdan nasibini almış.
Salona geliyoruz.
1980-81 lere gidiyorum çünkü evlenen çocuğun babasının teyze oğlunun sünnetinde ki oyununu oyunumuzu anımsıyorum.
Uzun yıllar sonra bana merhaba diyenlere bakıp nasıl zamanın geçtiğini hepsinin en az iki çocuk sahibi birinin şeker hastası diğerinin kaynana olduğunu görüyorum.
Avuçlarıma bakıyorum bomboş…
Dayım beni dansa kaldırıyor.
Ne kadar zaman geçmiş aile bireyleri ile halay çekmeyeli
Ellerim bomboş
Ne güzel niyetler ile evlenirken ne hayaller kurarken lök gibi oturup kalakalıyoruz bize sunulanlarla.
Kayınvalidemi düşünüyorum urumeli türkülerinde ki halaylarda “ güldane”çalıyor. İçleniyorum,için sızlıyor ne güzel günlerim vardı.
Neden çalındı benden bunlar
Neden yalnızlık payıma düştü?
Allah bilir.Kim bilir hangi günahın bedeli bu. Benim yada genlerimin.
Ellerim bomboş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder