Hürriyet

2 Şubat 2011 Çarşamba

DEFNE Yaprağı Yere Düştü Mevsimsiz...

Bazı naif insanlar vardır.
Ama dışarıya karşı hep dinamiktir.

Hayatı dolu dolu yaşayıp erken giden insanlar vardır.
Çünkü, biz dünyalıların zamansal olarak nitelendirdiğimiz takvime sığamazlar.

Hep koştururlar
Hep çabalarlar
Sözleşmelerinin erken olduğunu bilircesine işler ruhları.

Bu sabah,diğer sabahlara nazaran daha güneşli.
Hava da ılıktan bahar kokusu sıyrılacak gibi,
İnsanın ister istemez gülümsemesine sebep oluyor.
Ofise geliyorum,
Günlerdir devam eden haber kaousu devam ediyor:
Deprem
Mısır hala kavruluyor
Bir yerde cinayet
Bir yerde vahşet
Trafik kazası
Peki bu ne !
Yok canım,yanlış girdi haber sanırım
Olamaz olmamalı.
Cıvıl cıvıl bir ses göçtü mü?
Dedikodu kazanı kaynıyor,
Arkadaşlar kişisel yorumlarını yapıyorlar.
Ne çok biliyor şu insanoğlu.
Sence ? diye birde soruyorlar o kadar eminler ki sebepten.
-Bilmem. Ben yanında yoktum.
Sadece bildiğim ilk dj olarak kral fm de program yapmaya başladığında,farklı bir kız görmüştüm ona gülümsüyorum.
Her hali ile doğal,yapmacıksız.
Benim için önemli olan,
Ve genelde herkesin olamadığı;
OLDUĞU GİBİ OLMAK !

Defne yaprağı yere düştü,mevsimsiz.
Bir minik evlat,bir ana ve bir eş geride.
Tabi ki ateş şu an orada buram buram yanıyor.

Ne öğretti giderken hayatımıza kattığı farkla,Defne.

Doğal olmak
Sevgi ile var olmak
Ardından iyi sözler söylemek
Görüntü,kulak kirliliklerinin
Dünyanın yokuş aşağıya gittiği bir tufan da
Koşturmaca koşturmaca nefes almadan
Tam gaz…
Belki bir yerlerde birileri kendini parçalıyor yıllardır; ardından böyle kalabalık görülmeyecek,her ekran arkasından en az birinin yüreği burkulmayacak onun için.

Çünkü karışmamış hayata
Kaynaşmamış her şeyle…
Hep uzak
Hep mesafe
Zaten hayat karmaşa
Dedi ki Bize Defne :
Hayat diye bir şey var.
Ömür kısa sığdır sığdırabildiklerini çuvalına.

Ve son nefeste çuvalını yüklenenler,
İşte oluşturduğun o sığdırdıklarından bir demet sana.
Nur olsun…
Seni tanımak güzeldi.

Hiç yorum yok: