Hürriyet

31 Ocak 2011 Pazartesi

İyileşmek...

Neden
Neden,her güzellik ardında bir hoşnutsuz yaşama durumunda kalıyorum.

Bir şey varsa güzel kılan ortamı,akabinde tam zıttı olaylar geliveriyor.
Böyle olmasını düşünmüyorum bile, kim ister ki.

Kelimeleri bir araya dizebilmek bir yana,
Koluma kaldıracak takatim yok.
Su firmasının telefonunu bulamıyorum.
Bu da eskinin kalıntıları, yeniye uyumsuzluk işte.
Kartı da kaybolmuş, damla su yok.
Yataktan kalkmaya halim yok ama bir damla su istiyorum.
Halbu ki Ankara’dan gelen yeğenimle parti yapacaktık.
Hepsi hayal oldu.
Anneciğim arıyor:
-Ne oldu?
Bilmiyorum annem sabahtan beri istifra ediyorum. Su bile içemiyorum.Böyle bir halsizlik.
Sürekli uyumak istiyorum.Yorgunum ama bu kadar da değil.
Ben gelemeyeceğim yalnız giderken bana su söylermisin
Ana yüreği işte,
Geliyor,suyu söylemiş.Çorba yapmış. Biz onlara zaman ayıramazken onlar bize her zaman el pençe divan.
Bir yandan da konuşuyor; bak yine burayı dağıtmışsın. Bak iyileş te toparla şuraları.
-Annem,gel boşver onları.Saçımı sevsene biraz.Biraz sarılayım sana.
Ne oldu?
-Hiç ! Sadece başımı sev.
Hiçbir şey duymak istemiyorum.Konuşmakta.
Annem gidiyor,sanırım kendi kendimle cebelleşiyorum hala.
Bitmedi gitti.
Çok yorgunum.
Ne işi düşünmek ne başka bir şey istiyorum.
Gel,Paris’e gidelim deseler canım çekmiyor…
Hele hele 2 gün aç karnına öğür öğür. Gözüm kendimi bile görmüyor bu aralar.
Nasıl işe gideceğimi düşünüyorum, hak etmediğim bir yerde yaşam için var olma durumu.
Neden insan hayatında yanlış tercihler yapar?
Neden kendinden önce insanları düşünür?
Yoruldum.
Ne oldu da yoruldum onu da çözemiyorum.
Birikti sanırım her şey.
Bu aralar,
Evimden,işimden,hayatımdan her şey den yorgunum.

Geçen akşam rahmetli babamı gördüm.
İlk kez ondan kaçıyordum.
Onu görmek istemiyordum.
Merdivenlerden iniyorum uzaklaşıyorum ondan,
Ondan kaçarken bu kez diğer basamakta rahmetli amcamı görüyorum.
Sonra babacığım diyor ki :
-Sabret. Az kaldı. Yakında kavuşacağız…
(Ay olarak söyledi o da bende kalsın)

Neden çok yorulduğumuzda,
Gözyaşlarımız artık içimizde saklanamadığında onları görürüz.
Gerçekten ne demek isterler.

Geçmiş zamanlarda bir dostumuzun yanında bir şey söylemiştim.
Bir gece rüyamda görmüştüm beni almaya gelmişti. Çok bunaldıysan gel benle dedi
Elini uzattı.
-Biraz daha işim var dedim.
Uyandığımda sanki yanı başımdaydı.

Gerçekte bizi görebiliyorlar mı acaba?
Kızını mutsuz görüyor olmalı. Çok sevdiği biricik kızını almaya geliyorsa,yapacak bir şey yok tabi…

Her şeyin bir nedeni vardır…

İyileşebilmek umuduyla…

Hiç yorum yok: