Özledim...

Özledim.
Yağmur gibi,
Lapa lapa yağan kar gibi
Özledim.

Özledim,
Susuz dudaklarıma merhem olan öpüşlerini
Ve
Bir yaz sıcağından kaçar gibi, sevişirken alnından
Düşen damlaları …
Özledim.

Özledim,
İçin için eriyen düşlerini,
Karamsarlığa düştüğün anda buğulu bakan gözlerini.
Ve tesellide göğsüme yasladığın başını
Özledim.

Özledim,
Fırından yeni çıkan ekmeğin kokusu kadar sıcak sarılışını
Ve
Herkesin derdine çare arayışını,

Özledim
Be gülüm
Başka söze ne hacet

Eller,elleri bekler.
Gözler gözleri,
Kavuşmak için.
Ruh, ruha denk ise;
Yaşlanmayı bekler, göçüp giderken.

Akşam gün batımı gibi koynuna girerken yalnızlıkların,
Özlem sarar her bir yanını
Ama gerçek insanın.

İşte,
Ben
O insanı özledim.
Beni ben yapan
Seni sen
Beni sen,seni ben…
Sonra harmanlayıp,biz olan.

İşte bir tepe de bakarken düşlerine, bir akşam üstü.
Gün batarken ufuk da dolu dolu…
Ruhundan yayılan ışık süzmeleri kadar net,
Özledim ben seni,evet.