Hürriyet

18 Ocak 2011 Salı

Sucuklu Yumurta !

Kişi var, söz dinlemez.
Demlene demlene anca söze gelir.

Kişi var, asi kısrak.
Bağlasan durmaz.
Onun yönünü,kendi çzimiştir Yaradan.

Ne derler,
Büyük lokma ye.
Büyük konuşma.
Büyük sözü dinle,
Düşme dara.

Mesela bir tava var olsun.
Hadi sizi kırmayalım, o da teflon ve"tefal" marka olsun.

Şimdi,elinizde ki malzeme belli!
2 Yumurta.
Ama söz dinlemez istiyor illa yanına sucuk,pastırma.
O zaman ne oluyor,
Sağanda bildiğin cillop gibi göz göz...
Sıcacık,yumurta
Gidiyor...
Yanına böyle;ne olduğu belli olmayan
Bir sucuk...Geliyor.
Karışık ya bilmiyorsun ya.
Hafiften sarıveriyor kokusu,cazip kılıyor malzemesi.
Sonra,
Bandıra bandıra yiyorsun.Şimdi.

Dur bakalım insin bir midene.
Her pazar afiyetle.
Anca oturacak mideye...
Eninde sonunda,düşüneceksin bu kaçınılmaz.

Ne gereği vardı?
Neden yedim?
Neden yaptım,pişirdim?
Pişene ortal oldum !
Hay aklıma !
Hatta,
Ah ellerim kırılsaydı da...
Miden bas bas bağıracak sana.
Kıvranacaksın!

Eee, ne demiştik en başta.
Kişi var, söz dinlemez.
Akıl veren çok olur ama girmiş o yola çıkamaz kolay kolay.
Büyük kandırmaca.
Demlene demlene...Anca söze gelir.

Bir de ne derler,
Bana arkadaşını söyle,sana kim olduğunu söyleyeyim.
Bana ne yediğini söyle;senin ruhunu,senin içini söyleyeyim.

Bir de mide meselesi be Abi!

Yi Gari
Yi Gari

Ah ne güzel her pazar sucuklu yumurta...

Hiç yorum yok: