Hürriyet

30 Nisan 2011 Cumartesi

Klarnet Ağlıyor...

Duyuyor musun?

Duyuyor musun? Klarnet ağlıyor…
Eğer, gidiyorum deseydim sana.

Yalnız sana
Üstelik hiçbir söz vermemişken,
Ne derdin,
Ne diyebilirdin.

Oysa ki verilmemişse hiçbir söz.
Ve hiçbir ödünç bile olsa tek bir bakış.
Ne kalırdı elimizde,
Sadece avunmaktan başka.

Uzak bir kıyının
Deniz feneri gibi
Duruyorsun çok uzaklarda
Işığın orada biliyorum,
Tutsam tutamam,
Seslensem ben bile duyamam.

Ne zaman,
Bahar gelse yeniden
Ve şarkılar bir denizin haşinliği kadar,
Çarpsa sularını yeniden.
İniveririm sahile sessizce
Sadece yüreğimle,

Bakarım
Karşımda ki deniz fenerine,
Güçlü
Sağlam
Faydalı
Öylece durur, sadece.
Işığı var, yer yer yanan
Sadece kendine,
Ve üç beş geçen gemiye.

Dönerim arkamı sessizce
Boynumu bükerim,
Arkamdan kıyıya vuran denizin dalgaları eşliğinde,
İşte tam o an,
Süzülür be gülüm,
Şarkı gibi;
Yüreğimin sesi.
Ağlar, ağlatır inan bu klarnetin dokunuşu…

Uzaklara…
Çok uzak kıyılara…
Hiç olamayacaklara…

Hiç yorum yok: