Hürriyet

26 Nisan 2011 Salı

Sevgi...Eşittir Sevgi...

Şimşek çakıyor.
Sağanak bir yağmur…

İnanılmaz, doğanın mucizesi işliyor toprağa.
Yağmur, doyururcasına yağıyor.
Üzerimde bembeyaz bir elbise.
Sırılsıklam
Sırılsıklam hayat.
Dans ediyorum, doğayla
Her şey benle bütün.
Yağmur, sağanak sağanak…
Yüreğim yalnızlığı bırakma dansında.

Biri beliriyor…
Yüzünü seçemiyorum.
Bana doğru geliyor, dansıma eşlik etmek istiyor kibarca.
Kibarca açıyorum doğadan gelen yüreğimi.
Dans ikileniyor.
Yağmur hızını tüm ihtişamıyla sürdürmekte.
Sevgimi istiyorsun?
Aşk mı?
Eş mi?
Yoldaş mı?
Çiçek
Barış
Güzellik
Neler gelirse aklına, onda var.
Var olduğun için dansa geldi.

Sonra, birken biz oluveriyoruz.
İkimiz, tek gövdede bir beyaz gül
Gül oluyoruz önce gonca sonra açan.
Yağmur yağıyor…
Bakıyorum etrafımda küçük küçük biz gibi beyaz gül goncaları.
Yukarıdan baktığımda
Dünya mutlu
Ben mutlu
Biz mutlu.
Mutluluk ne güzelmiş…

Ne olduğunu bilmiyorum.
Şarkının sözlerini de bilmiyorum sanırım İspanyolca.
Bu gün katıldığım R.Şanal ve sevgili Işık Elçi’nin “ Eş Ruhlar ve Aşk” adlı seminerinin giriş parçasıydı.
Onlarda bir sürü geçişlerden sonra; birbirlerini çekmişlerdi.
Artık tüm yorgunluklardan kenara sıyrılıp,
Kendi olmayı seçtiklerinde buluştukları nokta.
Hayatlarında benzer deneyimler sonrasında; birbirlerini bulmuşlardı.

Bana onca kalabalık içinde hissettiğim müzikle, henüz seminer başlamadan bunu hissettirdi.
Arada yapılan tanbur ziyafeti.
Yunus nameleri,
Ve söylediklerinin etkisinde kalmamak mümkün değil.
Nerede? Ne zaman?
Kendimizi bulup; bir ve biz olacağız?
Kimbilir?
Onların dediği gibi:
“ Yoktur böyle insan” deyip de karşılaştıklarında aslında “var” olduğunu bilmeleri.
Bulunmadan öğrenilemiyor demekki.

Yol aldığımız hayatlarımızda; bilerek ya da bilmeyerek aldığımız yanlış kararlar.
Nasıl da mahvediyor her şeyi.
Ne kadar yanlışımız var ya da ne kadar doğrumuz.
Görebilmek ve en azından kendi kendinle hoş sohbet yapabilmek adına kısa ve güzel bir deneyimdi.
Tadı damağımda kaldı.
Dilerim daha çok paylaşımlar yaşarız.

Ve ne kadar çok öğrenirsem
O kadar daha kendime yaklaşacağım.
Kendini sevmek
Ve seni gerçekten seni seveni beklemek.

Şu Kuantum dedikleri fena şey değil açıkcası.
Öğreniyor insan.

Ömür hem o kadar uzun
Hem o kadar kısacık
Sadece “an”lar ve “anılar” dan oluşan yelpaze de;
En önemlisi SEVGİ yi bulmak.

Hiç yorum yok: