Hürriyet

16 Nisan 2011 Cumartesi

Unutursun...

Unutursun
Unutursun

Harman yeri gibi olsa da duyguların,
Gün gelir sende unutursun…

Seher vakti, bastığında yanaklarına
Gözlerin bir çift kumrunun gözleriyle buluştuğunda
Dağ dağa kavuşmaz ancak
İnsan, önce yaşamaya koştuğunda,

Unutursun
Unutursun

Savaş gibi olsa; her yer, her salise
Birkaç zaman diliminde
Sadece sen kalsan,
Hep sen
Duvarlar sen, sesler sen
Kendinsin işte.
Öylece,
Tüm gerçekliği ile…

Unutursun
Unutursun

Görebilirsen eğer,
Bir ot biter ömründe
Yeşerir tek tek filizlenir yine ellerinde
Harman yeri olur,
Bereket.
Saçların adeta başak tarlası,
Gözlerin güneş güneş bakar.
Sesin deniz
Bedenin ise gökyüzü
Yüreğin yıldız

Ömrün senin ömründür
Anlarsın. Ve,

Unutursun
Unutursun

Sertap ‘ın şarkısında ki gibi :

“Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum”

Sözler peşi sıra yuvarlanırken…


Unutursun
Unutursun

Sevmeyi bildikçe
Sende unutursun…

Hiç yorum yok: