Hürriyet

26 Ocak 2011 Çarşamba

Okyanusa Varmak...

İş dönüşü farklı yoldan geldim bu akşam.

Göreceğim vardı demek ki.

Hani Erol Evgin’in sesinden dinlediğimiz;
Rahmetli Sevda şairi Behçet Necatigil’in dizelerinde ki şarkı gibi oldu tam:
“Hani bir sevgilin vardı
Yedi sekiz sene önce,
Dün yolda rastladım
Sevindi beni görünce.

Sokakta ayaküstü
Konuştuk ordan burdan,
Evlenmiş, çocukları olmuş
Bir kız, bir oğlan.”

Kimsenin sevgilisini görmedim, lise arkadaşımı gördüm.
Sıkı sıkı sarılmışım.
Saçların sarı olmuş ama hiç değişmemişsin. Aynısın dedik birbirimize.
Oysa ki aynı olan sadece o sıralarda kalan anıcıklarımızdı …
Kim söndürdü o renkli yazlık sinema ampullerini?
Kim patlattı bizden habersiz tüm balonları?

Ben faturalarımı düşünüyordum,ne zaman rahata kavuşabileceğimi.
O da iş den dönüyordu,
Kızını evde bırakmış.
Yorgundu ama yorgunluğu iş değildi sadece.
Eşinden ayrılmıştı.
Yedi yıl arkadaşlık oniki yıl evlilik ve dokuz yaşında bir kız çocuğu.
O anlatırken dinledim dinledim…
Dinlerken;
Bahçedeki şen kahkahalarımız ve bir dersin sınavı yüzünden kaygılarımız geldi aklıma.
Gülümsedim sadece.
O anlattı.
Dinledim dinledim…
Sadece.

Değişen neydi?
Biz den giden giderken bize bir şey katmak için mi gidiyordu?
Yoksa biz mi gönderiyorduk farkında olmadan.
Kadınlar genelde sevmekten başka bir şey yapmıyor muydu yahut yapamıyor muydu?

-Neyse ki şanslıyım bir çocuğum var ya olmasa.Dedi.
Dinledim dinledim…
İnsan zaten yalnız değil miydi?
Tüm bu ayrıntılar okyanusunda kaç damlaydık biz çaresiz.
Biz de olanlar hep gitmeyecek miydi?
Yahut hep kalabilen var mıydı?

Ve insan yalnızlığının bütünlüğüne kavuştuğu an aslında özgür ve mutlu mu olmalıydı?

Bizden isteyerek yada istemeyerek kopup gidenler belki de bir dönüşüm için gerekliydi.
Stabil bir yaşamdan kurtulmak ve kendimizi biraz daha tanıyabilmek için.
Peki,ne zaman tanıyor da bir başkasını tanıyabiliyoruz.
Şimdiye kadar var olanlar aslında hiç tanışmadıklarımızmı?

Sorular ve cevaplar….
Kendimi
Dinliyorum…Dinliyorum…

Bir çocuk gibi
Her şeye yeniden başlamış gibi
Gözlerim kör
Kulaklarım sağır gibi
Her şeyi keşfetmeye çalışıyorum
Kendimin veya kendimsiz önüme konan bendi aşıp okyanusa varabilmek için.

Hiç yorum yok: