Aldırma...Gönül Aldırma.

Kardeşim arıyor bu gün;
-Nasılsın?
İyiyim, hayırdır ne oldu?
-Yok, bir şey olmadı bakayım dedim ne yapıyorsun?
Çok şükür çalışıyorum işte bildiğin gibi de ne olmuş sen söylesene.
-Yaa, seni rüyamda gördüm
Eeee hayırdır inşaAllah güzel miydi bari?
—Hatırlamıyorum ki, yalnız…
Yalnız ne?
-Üç gündür seni rüyamda görüyorum bir bakayım istedim bir şey mi var?

Gülüyorum…
Eee çağırıyorlar mı beni, belki gitme vakti gelmiştir.
-Tövbe tövbe ne biçim konuşuyorsun…
Yaw bunun zamanımı var Allah aşkınıza…
Kapattık telefonu.
İşimiz rüyalara kaldı…


Sonra biraz kendimle kalınca düşümdüm de;
Şu içinde kalıp da insanların birbirlerine söyleyemediklerini,
Oldum olası kızmışımdır hep,
Yahu seviyorsan, bunu ifade et.
Yol belli çıkmaz sokağa neden giriyorsun…
Kızıyorsan kızdım de.
Anlamıyorsan, anlamadım de.
…

Bu biraz sigaraya benzer
Elinize bir sigara alın ve yakın
İçinize çekin arada; bu içinizde kalanlar
Dışarı üfleyin şimdi dumanı
Bunlar da fütursuzca dışarı vurduklarınız

Bir de sigarayı öylece elinizde tutun,içmeden
Bir nefes dahi sakın almayın,
Ne oldu?
Eridi gitti değil mi?
İşte söyleyemedikleriniz de böylece sigara gibi için için gitti.
...
Tek tek düşündüm
Kendimce,
Aslında içimde var olan sevgiyle;
Ben kul teninde kendimi harap ederken; beni hiç terk etmeyeni.
Unuttuğum zamanlar oldu evet kesinlikle oldu.
Ama ne zaman ona seslensem o cevap verdi,
Ağladığımda, yalnızlığımda,her yerde…
O içimdeydi…
İnsan, gerçek aşkın sadece ona olduğunu anladığında daha da mutlu oluyor…
…
Şimdi,
Öyle şeyler yaşadım ki, tabi kendimce;
İlkokuldan tutun da tüm eğitim ve öğretim hayatım boyunca hayatıma giren,
Geleceğimi çalan.
Kalbimi kıran…
Özelimde;
Dost gibi yanaşıp da hep kuyu kazan.
Maskeleri hiç eksik olmayan,
Kapıyı kapamadan ardımdan dedikodumu yapan.

Ne insanlar gördüm…
Ne çaresizlikler
Büyüdükçe üstüme geldi yaşananlar,
Sığamadığım oldu hayata bağırasım, yüzüne tüküresim geldi müsfettelerin
Eleye eleye …
Herkes şimdi yine;
Dost, arkadaş ancak istisnalarım var birkaç tane…
Onlar nar tanelerim benim.

Öyle insanlar gördüm ki;
Susan, içi ağlayan ve yalnız bana anlatan.
Gülen ama kapıyı çekip giden,
Karşımda dağıtıldı ikramiyeler
Gözümün içine baka baka,
Ayırdılar birkaçımızı öylece
Suçumuz neydi çalışmaktan başka…
Eşit değil miydik aslında
Hak bu değil miydi? Böyle olması gerekmez miydi?

Öyle insanlar gördüm,
Evliyken geldi kimisi,
Kimisi evli olduğumu bile bile…
Nasıl da nasır tutmuş alınları işlemiyor hiçbir şey.
Ne adamlar gözleriyle soydular,
Ne kadınlar arsızca yediler hırslarıyla
Aldırmadım…

Ne hainlikler
Ne hinlikler
Ne pislikler gördüm
Yine sevgiden vazgeçmedim…

Yalan söylediler gözlerimin içine ,ta içine baka baka…
Yanımda aldattılar beni,
Komşu,manav…
Dürüstsüzlüğeydi isyanım
Anlamadılar…
Çaldı kimi hayallerimi,
Kimi bensiz yaşadı düşlerini,

Oysa
Ben,
Büyüdükçe daha da çok öğrendim sevmeyi
Ve sevmekten başka hiçbir şeyin değeri olmadığını…
Hislerini birbirine açıkça ifade edemeyenlerin yüzünden mümeccin oldum çıktım neredeyse,
Şimdi az buçuk çakıyorum insanları;
Kim nedir? Nasıldır? Vesaire…
Kalbin anlamı ne, gerisi teferruat arkadaş.

Ben,
Öyle şeyler yaşadım, gördüm ve duydum ki kendimce;
Sır gibi saklarım özümde,

Hiiç gocunmam,
Kim gelecek ise hangi zaman ,ne zaman beni götürmeye
Düşerim yollara ardıma bakmadan,
Korkmadan…

Bir tek toplanmamış eşyalarım
Oraya buraya saçılmış şiirlerim var
Hepsi
Bu kadar…
Ben kalbi açanım
Yetmez mi geride kalan…

Onun için ardıma bakmam ve korkmam.
Ömür trenimde bana neler edenler;
Bilinçli bilinçsiz yoluma taş döşeyenler
Köşeye ittiriverenler
Düşünsün.

Şiir kitabımın sonlarına doğru ardımdan diye başlar…
Orada her şey yazılı zaten

Hayat güzel
Gelen de hoş
Gelmeyen de,
Önemli olan ne aldığın
Ne verdiğin
Onun için hiiç aldırmam
Giderim…

Ben kalbi açanım
Yetmez mi geride kalan…