Sıcacık bir mekan…
Ilıktan başlamış ve yoğunlaşan bir şömine.
Hep hayallerim gibi.
Bir şömine
Bir yudum şarap.
Bir an olsun, romantik üstü romantik olmak.
Herkesin hakkı değil midir?
Hafiften ruhuma damlayan müziğin ezgileri arasında,yanan çıraların sesleri.
Çocukluğumdan gençliğime ve nereye ise oraya uzanan güzel bir yolculuk.
Ve bir sallanan koltuk…
Evet,en çok sevdiklerimden biri daha.
Biraz anne,
Daha çok baba kucağı gibi.
Yudumladıkça şarabı daha çok içine alıyor koltuk seni.
Anlatıyorsun bir bir içindeki;
Kalanları ve gidenleri.
İleri ki camda,yollar uzanıyor kim bilir?Nereye.
Herkes tatlı bir sohbet içersinde.
Herkes mutlu
Ne güzel.
Ve ben…
Hep sevdiğim o sallanan koltukta.
Artık ne gelirse kulağıma;
Biraz Sinatra biraz Presley
Damla damla iniyor ruhuma,
Kalsam bu gece bu koltukta
Sığınsam azıcık çocukluktan kalan düşlerime.
Belki, belki mümkündür yeniden gülümsemek.
Çocuklar gibi;
Şen ve heyecanlı.
Çocukları gibi,
Saf…
Çocuklar gibi,
Tertemiz..
Sallanıyor koltuğum
Uykuya dalıyorum,emanet şöminemin önünde.
Tatlı düşlere…
Ve sabah olmak üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder