Dinliyorum...

Sevgi
Güzellik
Ve
Berraklık
Bir piyano sesinde bütünleşiyor olmalı.
Uzaklarda çok uzaklarda bir yerlerde kalmış eski savruk rüzgarların,kırılgan yaprakları gibi düşmekte tek tek notalar yüreğime.

Beni alıp götürüyor, ruhların sessiz köşesine.
Nasıl da ihtiyacım varmış oysa buna.
Nasıl da unutmuşum bende ki “ben”olmayı.
Şimdi,ondan mı bu gözyaşlarım.
Bir müzik nasıl da sarıveriyor içimi.

Düşlerin en itinalısı ruhuma yansıyan,
Çok yorulmuş olmalıyım
Çok birikmiş yapılamayan işler.
Uzun bir vadinin ortasında boylu boyunca dinleniyor ruhum şimdi bu dingin namelerde.
Hangi aralıkta ayaz yedi ruhum.
Ben,beni nasıl unuttum.
Nasıl bu koşuşturma içerisine atıverdim kendimi.
Herkes mutlu olsun derken mi tüm bu olanlar?
Ya elde avuçta kalanlar,
Boşa geçmiş bir ömrün düşüşleri mi yoksa yeniden dirilişi mi?
Notalar çocukluğumda balkondan gözlerimi kapayarak kokusunu içine çektiğim yağmur damlaları gibi iniyor yorgun ruhuma.

Ben,beni nasıl bırakmışım.
Güzel bir uyku zamanı gelmiş olmalı.
Tüm koşuşturmalardan uzak
Susmayı bilmeli biraz sanırım,
O kadar unutmuşum ki
Ben,beni duyamıyorken yüklemişim tüm gelenleri
Neye geçmiş,nasıl geçmiş ,ne olmuş
Nasıl yapmışım? Bilmiyorum…

Sadece şu an huzurluyum.
Notalara içime işlerken.
Sükun ve dingin.
Çokca incinmiş,koşmuş koşmuş tekrar dirilmiş
Biraz uyu ruhum

Biraz dinlen artık
Beni duyduğunda notalarda eşik edecek
Söylenecek bu en güzel şarkıya
Biliyorum
Dinliyorum…