Sol elini ver dedi
Avucuma baktı baktı…
“Anlamadım,nasıl bir iş bu” dedi
Hangi iş dedim?
“Ben bir şey göremiyorum” dedi.
Bende göremiyorum ama sen moral ver yine de.
“Yaw bir sevgilin bile yok”dedi.
Sevgili avuçta mı yazılı?
“Hayır. Önce sen yazacaksın ki kelimeler dize gelsin.
İşte o zaman senin hikayen başlayacak”dedi.
Peki,ben doğduğumda tüm hikaye başlamadı mı zaten?
“Hayır,her gün yeni hikaye yeniden doğmakta”dedi.
Düşündüm,düşündüm.
Dudaklarımı büzdüm,anlamsızca
Nasıl? Dedim
“Onu bana değil kendine sor.
Sen,kendinle konuşmuyorsun ondan yalnızsın”dedi
Bir avuç içi
Bir Çingene kadının
Karanfil ile güzelleşmiş yüzünden,diline düşen nameler geldi bu gece saati aklıma
Bir fal baktırasım geldi
O vakit anladım ki,yalnızım
Avucu vereceğim kimse yok…
Tüm fallar yarım kalmış…
Dosta düşmana karşı.
Tüm sevdalar hayalmiş...
Güneşe aya karşı.
1 yorum:
fala inanma falsızda kalma.alnımızın yazısı daha doğmadan yazılmış.doğduktan sonrada seçemekler sunulmuş doğru yada yanlış hepsi bizim ELİMİZDE...
Yorum Gönder