Bizde Çocuktuk...

Dün yağmurda ıslandım.
Ve dün,

Ben de çocuktum
Diğerleri gibi
Herkes gibi...

Büyüdükçe islendi,
Fark edemedim.

Ne zaman ki yolu yarıladım literatürlere göre;
Anladım daha kirliymiş.
Aslında hep kirliymiş de,
Ailem miş güzel kılan.

Dün kuzenin söz törenine icabet etmek için,annemde buluşuyoruz önce.
Merdivenlerden sülale boyu inerken,
Komşu asker amcayı görüyorum.
“Aaa kızlar gelmiş,ne güzel”diyor.
“Ne çabuk büyüdü bunlar, daha dün şuracıkdaydılar”diyiveriyor canevime girerek.
Anneme dönüp gülümsüyor
“Benim oğlanda Albay oldu”diyor.

O merdivenlerden her iniş çıkışımda, en umutsuz anımda bile birgün hep mutlu olacağımı;
Dünyanın güzel olduğunu düşünürdüm,
Bir güzelliğin beni bulacağını,
Her şeyin onsuza kadar çok güzel olacağını,
Büyüdüm işte!
…
Sonra söz evine geçiyoruz,
Birbirini tanımayan,kaynaşmaya da çekinen yüzler
Kaynaştırıyoruz…
“Sen karışma”diyorlar
Hala sanıyorlar ben çocuğum.

Damat tarafı Karadenizli’ymiş
“Çalsanıza kızım doğru dürüst onların havasında da onlarda eğlensinler”dememle.
Gençlerin coşması bir oluyor.
O tüm ısrarlara rağmen oynamayan yaşlı teyze bile kalkıveriyor.
Ve içlerinde olup da bunu dile getiremeyenler
Kıskanıyor,görüyorum gözlerinde
Ne acı ki en yakının bile olsa hissediyorum.
Bu hissedişler yaşarken daha da yoruyor beni
Herkesin iç seslerini onlar duymuyor ama ben duyabiliyorum.
Bunu bana neden bahşetmiş Allah onu da hala çözemiyorum
Daha çok acı çekip,daha çabuk gitmem için mi.

Mevlana der ki :
“Neyi arıyorsan sen o’sun”
Dostluğu,barışı,huzuru ve en en en önemlisi Sevgi’yi arıyorum.
O bensem neden arıyorum?

Ve bensem diğerleri neden böyle?
Onlara ne öğretmem ve ne öğrenmem gerekiyor?

Kendilerine bile dürüst olamayanlar arasında ben ne yapmalıyım?

Yıllardır görmediğim dostlarla bir araya gelmenin güzelliği,
Çocukken kalan fotoğraf karelerinden bir an ile kesişiveriyor.
Süzülüyor fotoğraf makinemin üzerine göz damlalarım...
Bizim kuşak çocukları bizim yerimizi almış
Bizim büyükler artık o arka sırada değil

Zaman değişmiş
Ve kirlenmiş,

Yahut hep kirliymiş de,ailemiz bize göstermemiş
Nasıl bir sevgi varmış tüm dünyada
Peki,
Biz niye yaşıyor olduk böyle;
Sevgisizce
Arsızca
Hünharca
Duyarsız
Duygusuzca