Diğer Yarım

Seni beklemiştim.
Satırlara böldüğüm kelimelerimden düşürüp,
Hayallerle harmanlamıştım.
Başak tarlası,
Güne bakan olmuştu adeta.
Neydi bu onu da çözememiştim…

Kıyıya geldim,
Seni bekledim, evet.
Üstelik yağmurdan sırılsıklam olan üstüm aldırmıyordu hiçbir şeye
Beni yakan senin üstüne kurduğum yanlış sözlerdi.
Yanılmıştım…
Kendi kendime aldanmıştım.
En acısı kıyastı.
Kaç kere kırıldım, onu da rafa kaldırdım.
Çünkü sevdim, sevmekten hiç ama hiç yorulmadım.

Farklı rüyalar kurmak suç değil ki?
Öyle olsa kelime suçlusu,
Düşünce suçlusuyum şimdi.
Elimde, avuçlarımda kalmış son kırıntılar,
Yıkıp geçtiğin tarumar bahçenin son hasatıydı.
Keşke,
Demeleri hiç sevmiyorum ama…

Leman’ın şarkısında söylediği gibi:
“Dün gece hiç tanımadığım erkeğe merhaba” demedim.
Adam iki gündür beni takip ediyormuş meğer, o dedi.
Bu gün ben gibi beyazlar giymişsiniz tıpkı.
-Bak sen!
Üstelik de “ bugün de yalnız geldiniz ama ben geleceğinizi biliyordum, bilmiyorum dün konuşurken duydum restoran da oturmayı sevmiyormuşsunuz yoksa yer ayırtacaktım ”
-Bana ne?
Eğer yağmur yağarsa Develi’nin orada camın hemen önüne otururuz ıslanmazsınız.
-Sana ne?
Hangi t –shirt leri beğendiniz hemen alayım istediğiniz bir şey var ise.
-…..
Bira içer misiniz?
-Hah bak bunu ben başkası ile düşlemiştim.
Bu gün bir şeyleri, ortada kalan kelimeleri dile getirmeyi tercih eder demiştim.
Sürpriz yapar gelir buraya.
Ama o,
Hiç tanımadığım adam bana neler söylüyor, iki gün önce görmüş.
Görmüşte vurulmuş mu?
Bak sen, nasıl oluyor o iş.
Demek böyle oluyor…


O
O artık yok belki de hiç olmadı.
Eve dönüyorum.
Tam sokağıma yaklaşıyorum ayak seslerinden arkamda biri olduğunu anlıyorum, birden durup çantamı açıyorum ki anahtarımı hazırlayayım.
Adam da duruyor.
Takım elbiseli, sakallı bir adam.
Durunca fark ediyorum taa nerede kafamı kaldırınca gördüğüm adam.
Baktı tabi gece vakti sırılsıklam beyazlar içinde bir hatun.
Bu vakit de dışarıda olduğuna göre yolludur.
-Ulan ! Sen kimi takip ediyorsun ? Diyerek bağırıyorum.
….
-Kimi takip ediyorsun?
* Alla alla istediğimi takip ederim.( bir yandan ilerliyor)
-Bana bak yürü git köşe de polis var hemen çağırırım.
*Alla alla
-Küstaha bak sen! Sen, kimsin?

Köşeyi dönüyorum dönmeden adamı görüyorum “bakar mısınız şurası polis evi var mı birisi şu adama takip eder misiniz yakalayın hemen”
Adam vın turizm.

İşte böyle…
Ev de karılarına bakmayanlar dışarıda aslanlar.
Tümü aynı değil mi?
Biriniz de yanıltsaydı beni.
İşte bu yüzden yalnızız.
Kimselere güvenemediğimizden
Haklı olduğumuzdan
Hangi omuza başımızı yaslamak istesek
Ya yoklar
Ya çıkarlar var…
Ama…
Evet, biri var muhakkak var.
Ben nasıl varım, o da var.
O benim diğer yanım. Biliyorum.
Bir gün gelecek biliyorum.
Bozmayalım güzel konser havamızı…