Üçleme Serisi
Üçleme serisi devam ediyor.
Dün Kerem Bey ile coşmuşken bu gün rahmetli Onno Tunç Bey’in kardeşi Arto ile birlikte olacağız.
Muhteşem bir gecenin kokusu sarıyor Samatya’yı.
Bu kez bizim mekan Sedir’in masasında gazeteci Can Ataklı oturuyor.
Arto bey henüz provalarda.
O kadar şeker ki
Her an yerinden fırlayıp da bir muziplik yapacak çocuk edası hakim üzerinde.
Birazdan konser başlayacak, röportaja geliyorlar üç kişi.
Ben çok severim kameraları, röportajları, fotoğraf makinelerini verin saatlerce konuşur ve konuştururum.
Nedense doğamdan kaynaklanan bir durum sanırım, herkes bir şeyini paylaşır benimle.
Röportaj uzun sürüyor haliyle çocukluğun mekanlarını anlatıyorsun.
Bir ara yanıma bir beyefendi geliyor, kendisi ile yaptığım kısa soluklu röportajı ve üç günlük maceramı diğer yazılarımda anlatacağım.
Çakma gazeteci olsak da esaslı olanların böyle birden yazılarını neden çıkarmadıklarını konusunda takılırdım esasen ben hiçbir yazıyı bekletmeyi seviyorum.
Tez canlıyım belki ondan, sıcağı sıcağına olsun isterim her şey.
Ve net!
Tak tak !
Açık sözlülük çok önemlidir, dürüstlük kadar.
Adı Kevork YetmişYedi Yaşında
Doğma büyüme Samatyalı.
-Ne anlattın, ne sordular diye bana sorunca muhabbet başlıyor yanımıza insanlar doluyor sonra ben sorup o anlattıkça bakıyorum adam haklı “ sana değil esas bana soracaklardı” diye.
Sen üzülme diyorum ben şimdi ayarlarım.
Hemen röportajı yapan hanım kızcağıza sesleniyorum.
Geliyor, uzun uzadıya konuşuyor.
Sonunda mutlu oluyor gözlerinden anlıyorum
Bana diyor ki “ bak sen de az değilsin nereden buldun bunları hemen?”
Gülüyoruz, sonra yan taraflarda bir yerde durmakta olan benim fark etmediğim bugün Leman Sam konserinde tanıştığımız bey “ siz de bir yaratıcılık var ben fark ettim”
-Tabi tabi fışkırıyor kendi yaratıcılığımızı hayata geçiremedik henüz diye içimden geçiriyordum dün ancak esasına bakarsanız, yazmak ve paylaşmak.
Bulunmayanı, görünemeyeni, duyulamayanı iletmekte yaratmak.
Hem de çok güzel.
İş böyle olunca bulunduğunuz ortamdan da zevk alıyorsunuz.
Hiç aklıma gelmezdi, geçmiş yıllarda Samatya hastanesine geldim günlerce.
Morgundan yakınımızı aldık ama böyle güzellikte buluşmak harika.
İşte insan kötü anında güzelliği fark edemiyor bir an.
Karşımda duran Arto Tunçboyacıyan’a ayna tutmuşlar sanki her sözü ile ben.
Doğaçlama bir şarkı söylüyor sahnede “ bu şarkının sözlerine dikkat edin” diyor.
Daha önceki demeçlerinde okumuştum ben Ermeni olmaktan değil “ insan olduğum için gurur duyarım”
İnsan olabilmek öyle laf ile söz ile anlatılacak bir iş eylem değil kesinlikle.
İnsan olmak, başka bir şey.
Eski bir dosttum, yad ellere daldı kendisi ondan kelam almak artık mümkün değil rakı sofrasında şunu bana çok söylerdi:
“ Sen insansın”
Rakı saflaştırır insanı derdi sor bana ne istiyorsan…
Haklı.
Kendimizin farkına ancak acılarla varabiliyoruz.
Acılar olmasa; ne duygular, ne şarkılar, ne sözler, ne resimler, ne fotoğraflar ne de güzellikler çıkabiliyor.
Vura vura kayalara parçalanıyor sansak da aslında daha güçle kalkıyor ve kalkınıyoruz.
Çünkü bizim gibi insanlar, art niyetsiz sadece salt sevgi üzerine hayatlarını çiziyorlar.
Bizi görebilenler görüyor.
Göremeyenler için zaten hiç yokuz.
Arto bey, muhteşem performansının arasında bize gündemden,seçimden ve seçimlerden bahsediyor.
Sonra politikacılar için “ insan kılığında bir şeyler işte” diyor.
Duyulsa gündeme bomba gibi düşecek gazetecilerin isimlerini sayıyor, ben sizi bilirim diye.
Bize Aşkın Nur Yengi!nin hayatımıza soktuğu aslında bunu kendisin kazandırdığını o akşam hissettiğim, gazoz şişesi ve def ile performans sergiliyor.
Kan ter içinde döktürüyor.
Yediklerimize, içtiklerimize dikkat edelim.,
Bu politikacılar bize neler yediriyorlar
Giydiğiniz kot taşlanırken kaç genç ciğerlerini feda ediyor
Birileri para kazanırken kaç kişin canı yanıyor
Diyor … Diyor
Ve muhteşem şarkıyı söylüyor.
Hatırlayabildiğim kadarı ile sözleri şöyle :
“ Her gün doğuyor iyi şeyler
Doğuyor insan
İşte bir umut daha doğar
Kullan be insan !
İşte bir umut
Daha doğar
Kullan be insan!
KARŞILAYANLAR DA
Dürüstlük yoksa
ÇOK ZOR YAŞAMAK
KARŞILAYANLAR DA
Sevgi yoksa
ÇOK ZOR ANLAMAK
Bugün dünyaya,
Bir insan daha doğdu.
Bir umut daha var”
Daha ne olsun.
Müziğin evrenselliği orayı dolduran insancıkların samimiyeti, alkışlar ve sözler.
Ne yazık ki biz kendi değerlerimizin değerini bilemiyoruz…
Arto TunçBoyacıyan Yolun açık olsun.
Sevgi dolu yüreğin her güzelliğe konsun diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder