Kim,
Kimi gerçekten seviyor.
Sevgi, kimlere gidiyor.
Kimin ellerinden kayıyor…
Sevmek…
Sevmek, o kadar güzel ki.
İnsan olduğu gibi aslında içini açmalı.
Söyleyebilmeli rahatça içinde ne varsa.
Bilemiyorum, sevginin başka ifade yolu.
Sözcük ya da kelimelerden başka.
Bilmediğim,
Lisanı var mı?
Sevsen de
Sevmesen de
Her şey hak edebilenle güzel.
Sevmeyi isteyen yürek korkusuzca açabiliyor yüreğini.
Ya da susuyor bilemiyor ne diyeceğini.
İşte o zaman,
Bazen hak vermeli mi acaba
Oğuz Atay üstadın sözlerine:
“ Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler,
Ağzına dolar insanın.
Sussan acıtır, konuşsan kanatır.”
Ve böylelikle;
Ese ese
Kah ağlaya ağlaya,
Dökülmeden gözyaşların
Geçer cam yüreğine değmesini istediğin bir dokunuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder