Hürriyet

21 Mayıs 2011 Cumartesi

Hüner Dökülmeli ÖMÜR Treninden...

Yaşamak bir hünerdir,
Hünerlice verebilmiş isen
Geride bıraktıklarına…

Bir göz
Bir ses
Bir seda
Çırpınırken
Ve düşerken onlardan
Canlı son gözyaşları
Sırf senin uğruna
Yaşadığın ne varsa
Paha biçilir sana…

Bir kırat mı?
Yoksa bin mi?

Kaç dümenlik seferin
Yada belli mi limanların

Kalanlar el sallarken sana,
Uzanırsın geçmiş anılarına
Kiminin dokunuşuna
Kiminin gülüşüne
Kiminin aldatışına
Kiminin ihanetine
Kimin,n yalanına
Kiminin sevgisine
Bazen sevgisizliğine kiminin
Kiminin uzun saçlarına
Kiminin kirpiklerine
Kiminin ela gözlerine
Kiminin anana benzer edasına
Kiminin babana benzer duruşuna
Kiminin çocukluğuna
Kiminin olgunluğuna

İşte
Gelir ve geçer zaman…
Acımaz
Zaman
İnan
Tek tek düşer saçlarına
Yüzünün her hattına

Kalan çizgilerde değildir sadece anılar sayfaları dışarısında

Gidersin sen artık
Ve
Ne bırakırsın, ödünç aldığın bu zaman diliminden
Geride kalmak zorunda kalan
Öylece bakakalanlara…

Anılmak güzeldir
Yaşarken ve gittikten sonra…

Her daim
Anımsadıklarıma…
Mayıs 2011

Hiç yorum yok: