Hürriyet

10 Mayıs 2011 Salı

Çiçek Çiçek...

Bir sabah, öylesine uyanmışken.
Yeni bir günü…
Hiç bilmeden kucaklarken,

Sabahın nahoşluğu,
Yaşamın kısır döngüsü,
Artık;
Güzellikler uzansın derken…

Buldum seni!

İnsan,
Mutlu oluyor vallahi.
Akşam kapının zilini duyup açsam;
Yine standart olacaktı her şey.

Bu farklı!

Bir daha güzelliklerle gelmesini seçiyorum.
Bu sabah, kapıyı açtığımda;
O kocaman
Ayrı ayrı iki sepet içerisinde süslenmiş kır çiçekleri…
Salon çiçekleri…

İçim bir tuhaf oldu.
Genelde benim kapıma hiç üşenmeden yukarı çıkan bir karabaş
Bu yakınlarda da yaşlı bir kedi olurdu.

Bu kez dolu dolu ÇİÇEK!

Beni düşünmüş olanlara da, sevgilerimi yolluyorum;
Güne başlarken…

Çiçeklerle…

Teşekkür ederim.

Hiç yorum yok: