Hürriyet

23 Mayıs 2011 Pazartesi

ALDANMA GÖNÜL ALDANMA...

Seni sevmekten vazgeçtim
Bir güz mevsiminde,
Bahar sanmıştım.
Aldanmışım…

İlk çim kokusu gibi tazeydi oysa her şey gözümde,
Kışa saplanmışım
Yanılmışım
Oysa,
Bahar da aşk ne güzel olmalıydı.
Aldanmışım…

Kiraz bekliyordum,
Dallarından tane ile toplamak için,
Meğer yapraklar düşüyormuş
Mevsim hazanmış
Aldanmışım…

Gider, bu da geçer
Mevsim döner
Her vapurun bir yeni seferi gibi
Yok olur, hayaller ardında bıraktığı köpükler kadar…
Kaybolur gider inan…

Elini uzatmayı istemişken.
Dışarıda ayaz varmış
Üşüyünce anlarsın,
Buz olur ruhun
Ağlarsın…
Yine mi dersin…
Hay senin şu yufka yüreğine
Aldanmışım…

Geçer inan bu mevsimde
Kızıl yapraklar,
Güneşi gördüğünde
Ve sen
Hiç yok kere bir şeylere anlam yüklediğinde
Silinir gider bir sis yumağı gibi.
Kaynarsın hayatın içinde,
Artık doğru nefes alırsın…
Aldanmazsın.

Hiç yorum yok: