Hürriyet

31 Temmuz 2010 Cumartesi

Eskici

Eskici
Eskici, topla tüm eskileri...
Kalmış,birikmiş,yığılmışları.
El süremediklerimi bile.
Eskiden bir şarkı dinlerdik yunanca “palyaci” yani “eskici”.
Nerede eskiler derken,
Kendimi buldum şarkı içinde.
Eşyalar mı toplanıyor ansızın
Sızıntı gibi girip apar topar
Gülümsüyorum.
Hayırdır, tatile mi gidiyorsun ?
Benim için mahsuru yok alıp da koklamayacağım
Üzerinde kalmış bir koku kalmadı.
Tabi ki al, ben giymeyeceğim
Kış da değil alayım o kocaman pijamaları sarayım bedenimi komik komik dolanayım.
Al al tabi
Canın sağolsun
Yalnız duvarları da sil
Sesleri
Görüntüleri
İzleri
Ne kadar silersen sil ama
İşte onu alamazsın,
Haklı veya haksız ne söylendi ise hepsi satır satır işlendi.
Tıpkı gülümseyip,gülümsemediğin
Sarıp ,sarmadığın
An gibi fotoğraf gibi
Deklanşore girdi
Gerçekten.
Gerçekten kafam omuzundayken ne düşündüğün gibi
Ben denizdeyken,
Kim ile konuştuğun gibi
Kumsal yazdı
Deniz duydu
Yıldızlar şahit
Al al her şey al tabi
Her şey senin üstüne göre
Mevsim şimdi sende yaz bende kış
Mevsim döner,
Kış geçer yaz düşer bana da, belki bahar
Sen şimdi git
Eskileri al da git.
Sesleri,sedaları,sözleri
Gerçek yada gerçek olmayanları
Hepsi ama hepsi istemesen de
Üzgünüm burada kaldı.

Hiç yorum yok: