Seviyorum bu kızı

Ben, bana izin verdim bugün
Sokağımı seviyorum
Ekmeğim kalmamış, malum akşamdan keyif de olduğum için.
Şimdi simitçi geçer ise diyorum kendi kendime alırım yoksa hiç çıkmak istemiyorum dışarı.
On dakika sonra “taze simit” bağırıyor amca.
Seviyorum sokağımı
Annem, “ne kadar içtin bakalım dün” diyor telefonda.
“Bir de diyorsun ki kızı bıraktım.
Herkesi sen evine bırakıyorsun, seni bırakacak yok mu hiç?”
Mesele de o ya anam, ben o kızlardan değilim.
Ondandır çokluğum etrafa ve yalnızlığım kendime.
Ne çok seviyorlar; yer yer kendilerini buluyorlar ama bir türlü bağırlarına basamıyorlar.
Fazla geliyorum insanoğluna
Bugün evde olmalıyım
Kalan işleri toparlamalı
İstediğim gibi yapıyorum
Öğleden sonra telefon, bu sefer Silivri’ye balığa çağırıyorlar.
Gece bırakırız diyorlar.
Yok…
Ben almayayım, bugün ve yarın kendime ait kalmak istiyorum.
Kendimle baş başa
İnsan kendi sesini özlüyor çoğu zaman
Başkalarına verdiği yönleri biraz da kendine yöneltmek istiyor.
Netice de her insan gibi herkes istiyor.
Her şeyi toparlamışım biraz kolaylamışım.
Çamaşırlar yıkanıyor ağırdan
Bir bakarsın makineden sular taşmış
Banyo olmuş göl.
Çekersin, silersin sorun ne anlamadım
Yani “yediğin hurmalar sonra gelir seni tırmalar” derdi rahmetli kayınvalidem
Ne kadar zaman sonra kadın kadına meşke ortak olalım dedik.
Sen misin takılan?
Olsun ne yapalım
Seviyorum eşyalarımı…
Çaktırmayın aslında ben bu kızı seviyorum,
Hiç büyümeyecek bu kızı
O yüzdendir ; ne kadar yeni tanışmış olsa da bana sırrını anlatması birinin
O yüzdendir ; bir subayın annesinin otobüste başını omzuma koyarak ağlaması
O yüzdendir ; salıncakları sevmem
O yüzdendir ; dün tanıştığın birinin 29 ekim de tura davet etmesi
Kendine münhasır biriyim sanırım
Ve seviyorum bu kızı
Çaktırmayın koca kadın olduk da ama ben hala o küçük kızım
Onlar mutlu oldukça mutlu olan ve gözlerine baktığı zaman kimin ne olduğunu anlayan
Ve başkalarına bakarken birileri onu az çok tanıyan
Mirasım babamdan,nur olsun.
Kendimi tatilden gelmiş gibi hissediyorum.
Yorgun,durgun ve gülümseyen…