TÜRKİYE
TÜRKİYE
TÜRKİYE
İnliyor salon.
Bir zamanlar Spor Sergi Sarayı vardı. Biz gençkene. Çikolatalı gofretlerle aralarda boşluklar olan sıralarda tepinirdik.Ayağın bir kaysa kırılma ihtimali çok yüksekti.
Ama hakkını yememek lazım gayet terbiyeli,saygılı seyirciler vardı.
Efe,Erman,Aytek
Aydan Siyavuş(Allah rahmet eylesin)
Mehmet Baturalp...
Zaman geçti.
Zeytinburnu’nda Abdi İpekçi Spor Salonu oluşturuldu. Herkes bilmez.Eski milli basketbolculardan hali vakti yerinde olanlar,hatta bu iş den kopmamış olan duayenler sayesinde vakıf kuruldu.İş buralara kadar geldi. Onun için onların hakkını yememek lazım temel taşları yerlerine oturttukları gençlere güzel imkanlar sağlamaya çalıştıkları için.
Eski Galatasaraylı, Spor Sergi de izlediğimiz Turgay Demirel Basketbol Federasyon Başkanı oldu.
Çok yürekten bu işe soyundu.
Tanyevic'in Türkiye'ye gelmesinde savaş zamanında etkin rolü oldu.
Kendisi ile bizzat tanıştım.
Çünkü eski patronum milli duayenlerdendi.
Haddi hesabı olmazdı,spor camiasından gelenlerin.
Gerçek şu ki ; spor ile uğraşan insanlarda kötülük biraz zor bulunur.
Zaman değişti o anılar da artık mazinin yapraklarına gizlendi.
Geçen yeni ofisde çıtır arkadaşlarla sohbet ediyoruz.
Abla diyor ben Barış Manço hayranıyım…
Ha, bak orada bir dur diyorum çünkü seni çok iyi anlarım bende sen gibiydim.
Ah,diyor o ne şarkılardı. Nasıl bir adamdı? Keşke tanıyabilseydim.
BEN TANIDIM deyince
Gerçekten mi diyor
Evet
Bir yandan onu çok iyi anlıyorum çünkü bu benim ATATÜRK ile tanışabilme ihtimalim gibi bir şey onun için,gencecik ömrü için.
Birde Hulusi Kentmen’i görmek isterdim dedi
Kusura bakma ama onu da TANIDIM.
Ne kadar şanslısın diyor
Evet,şanslıyım
Futbolu babamla
Basketbol ise ilk flörtümle tanıdım.
Nerede öyle kız başına Taksim’e gitmek yalnız başına. Gerçi müsaade etseler ben giderdim ama saygısızlık yapmak istemezdim. Bunları yazınca yaşımız aşikar doğuyor kelimelere ama yapacak bir şey yok. Gerçekler ister kabul et ister etme acıdır.
Sonra bu akşam ki basketbol maçı devam ederken geçmiş günlerden bugünlere nelerin değiştiğini düşündüm. Hatta daha da geriye gidip eski patronumun albümünü yaparken gördüğüm siyah beyaz fotoğrafa karelerinde ki o duayenleri tanımış olmanın güzelliğini hissettim.
Evet, ben çok şanslıyım.
Tek tek isim yazmıyım ama gerçekten insan gibi insanları yakından tanıdım.
Sohbet ettim.
Hayat gösterdi ki zaman değişiyor ve insanlar eksiliyor.
Bu sadece fiziki varlıkları ile değil.
İnsan, olup olmamaları ile eksilmekte.
Ne mutlu bana
Ne mutlu Türkiye Basketbol Milli Takım ve sahne gerisindekilere. Ve Federasyona.
95-68 skor
Kaldı iki maç…
Finali kucaklarız umarım bu bayram.
Sağolun varolun gençler
TÜRKLER UÇUYOR
TÜRKLER UÇUYOR
OOOOOO…………..
TÜRKLER UÇUYOR…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder