Hürriyet

21 Mart 2011 Pazartesi

O Türkiye'nin Tina Turner'ı...

Her dem,
Ayrı damakta tad bırakan nadir sanatçılardan birisidir o benim için.

Çocukluğumda bizim evin bir kısmı eskiden balkon olduğu için orası kapatılıp, odaya çevrilmiş işte o yüzden biraz iki taraf arasında yükseklik olurdu.
İşte orası tam da benim sahnemdi.
Topu topuna 3-5 cm yükseklik benim kocaman dünyamın sahnesiydi.
Uzun saçlarımı savura savura, sallaya sallaya o kadın olurdum birden.
Bizim küçük dünyamızda bana has olarak erkekler de Barış Manço, kadınlar da ise o gelirdi.
Bana göre Türkiye’nin Tina Turner’ıdır her daim.

Kolej mezunu ve bale eğitimi almış bu güzel hatun,
Bir konser sırasında İspanyol Los Bravos grubu ile tanışır. Onların peşinden İspanya’ya gider.
Sonra onların teklifi ile film de rol alır. Sonra grubun gitaristi ile evlenir.
Urfalı olmasına rağmen ve yaşadığı döneme baktığınızda ekoller yaratmıştır.
Sahnede bambaşkadır zaten.
Onun enerjisine, buğulusesinin kalitesine duyduğunuz hayranlık bir kez daha artar izledikçe.
Eurovision da da bizi temsil eder ama istediği başarıyı yakalayamaz.

Güzel mi güzel
Yetenekli mi yetenekli bu değişik kadın
Döneme showlarıyla da fark atar.
Yeniden evlenir Bodrum’a yerleşir,
İyice sessizleşir.
Sonra boşanır.
2007 yılında “En iyileriyle” albümünü çıkarır.

Benim idolüm ve gerekli makama erişememiş sanatçılarımızdan birisidir kendisi.

Sevgili Seyyal Taner…

Onu özledim.
Onun ritmini, kıvraklığını
Sahnedeki coşkusunu.
Güzelliğini.
Gerçi geçen gençlik gitmiş olsa da, yetenek hep bakidir.
O ses hala onda mevcut.

Ve yıllar sonra tesadüfen karşılaştığımızda, o an dünyanın durduğunu sanmıştım.
Yanına gittim.
Rakısını yudumluyordu bir dostu ile.
Oraya gelmezmiş pek ama bu gece kendime bir gece yapayım demiş.
Ve karşılaştık.
O da çok güzel bir gece geçirdi.
“ Uzun zamandır söylemiyorum ama bu güzel grup için söylüyorum bu şarkı onlar için: “ Son Verdim Kalbimin İşine”…

İçimde ne varsa ona karşı döktüm.
Her zaman söylüyorum;
Seviyorsan, yaşarken.
Sevmiyorsan da, yaşarken…

Gözlerime baktı derin derin…
Çok güzel gözleri vardı, manalı.
“Sen, hep böyle misin?”diye sordu.
-Evet.
“Sakın bozma kendini, hep böyle kal. Elaleme aldırma sen” dedi
Ellerimi tutarak.
Anladım ki doğru insanı sevmişim.
Beni anlamış.

Yıllarca kendi sahnemde onun gibi olma arzusu ile kıvranırken, annemden işittiğim azarlar bile hoş geliyor şimdi kulağıma.

Şimdi nerededir, ne yapar ?
Şarkıcı,besteci,dansçı,yenilikçi,oyuncu.
Türkiye’ye böyle harbi, böyle güzel ve böyle doğal insanlar her zaman lazım diyorum.

Hatırlayalım Şarkılarını:
Şimdi Sen Varsın
Son Verdim Kalbimin İşine
Kalbimi Affettim
Seni Çok Özledim
Gülme Komşuna
Leyla
Naciye
Şarkım Sevgi Üstüne
Dünya
Şiirimin Dili
Alladı Pulladı.
Tek Tek Aklar Düşüyor…

Hiç yorum yok: