Yalan
Yalan diyemedin…
Yanlış düşünüyorsun, hiç diyemedin
En güvendiğinden ise beklenen ve duyulamayan sözler…
Ne acıdır ki, gözyaşlarının başrolü kaptığı andır işte.
Şimdi kim ne derse desin
Kim teselli etmek ister ise istesin,
Bir hayal kurdum kendi dünyamda döndüm de durdum der avunursun…
Hatıra olur yaşananlar
Bir değersindir belki aslında ama kelimeleri bulup söyleyememişlerdir sana
Ve bir beklersin, sevmeyi bilirsin.
Bin durursun işitmediğin sözler karşısında
Aynalar kah dostun kah düşmanın
Böyle dert çektiren kimdir?
Kimdir hayatımızı çalan?
Kendimizden başka
Tam da nostalji yaptım bu akşam
Yaşananlar…yaşanamamışlıklar arasında
Sonra baktım var olduğum dünyama;
Bir başka sofra da içilen rakılar..sözde dostlar…
Sonra kalktın baktın ki kelebek uçmuş
Ne acı ki tüm bunlar gebeyken
Yalan
Hatta yanlış düşünüyorsun diyemedin…
Neden?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder