Bir ömür geçer …
İlkeler,ülküler,hayaller ve güzel bir gelecek izinde.
Çağdaş dünyanın o ulaşılmaz kapısını aralamayı başarmış nadir insanlardan biriydi o.
41,5 Mizah dergisi ile yazmaya başladı.
Kardeşi Turhan ile birlikte çıkarıyorlardı. Çok memnun kalmıştı ki bu işden hiç vazgeçemedi.
Ömrünün önemli dönemlerinde işkenceye maruz kaldığı zamanlardan sonra bile duruşundan
ödün vermeden devam etti.
Kah mesai arkadaşları ile ters düştü. Kah zamanın getirdikleri ile.
Bir beyefendi.
Gazetecilik duayeni
Sonra, yıllar geçti bir garip vakadır ki adı malum soruşturmalar sinsilesi arasında o da alındı .Tekrar 1971 den sonra 2009 da.
Ciddi suçlanıyordu yine ,tek fark bu kez yaşı dayanamazdı. Kaldırmazdı.
Nitekim öyle oldu…
Kırıldı...
Küstüğü anda,
Kardeşinin haberi geldi ,gizlendi .Hastane odasında kalan ömrünü tamamladı.
Tıpkı Prof.Dr. Türkan Saylan hoca gibi…
Tıpkı onun gibi kırık...
Şimdi onu tanımayan yeni nesil …. Dava ile anacak. Hatta hiç bilmeden belki de suçlayacak,karalayacak.
Bir nesil ise bu da yapılırmıydı son anlarında diyecek.
Yağ kavrulacak ,ocak tütecek.
Cumhuriyet’in köşesinde ki pencere kapandı.
Yaz sıcağında olur mu be Usta !
Hani dersin ya sen…
85 yıllık ömrüne kattığın serüvenlerin ile…
“ HER İNSAN KENDİ HEYKELİNİ YONTAR ÖMRÜ BOYUNCA”…
Senin ki net görünüyor,abide apaçık ortada…
Ya bizler ?
Ya susanlar
Ya susmadan devam edenler…
Heykel nasıl çıkıyor gece rüyalarınıza…
Bitmiş mi ? Dik duruyor mu ? Hep aydınlık mı ?
Siz ce ?
Başımız sağ olsun…
21/06/2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder