Hürriyet

26 Aralık 2010 Pazar

AŞK Olsun...

Pazar akşamlarımın en güzel konuğu
Özel bir kanal da Yine Yine Yeniden Ali Poyrazoğlu.

Her sabah dünyaya gelen insanlardan ne kadar şanslı olduğumuzu anlatıyor.
Güne uyanarak bakıyorsan
Dolabın da yemeğin var ise,
Nefes alabiliyorsan,
Şu an televizyon da beni görebiliyor hatta duyabiliyorsan çok şanslısın.

İnsan an gelir ne kadar şanslı olduğunu unutur neyse ki an gelir hatırlatılır.

Ali Poyrazoğlu
Yine sevgiden bahsediyor,
“Aşk düşsün hepinize”diyor
-Aminnn diye stüdyo inliyor

Ne güzel herkes aşk istiyor demek ki,o zaman herkes için bir kez daha ve televizyon ekranlarında bizi izleyenler içinde söyleyelim yeniden “aşk düşsün yakanızı bırakmasın”.
Valla düşsün bence mahsuru yok.
Bu adamı izlerken enerji doluyor her yere.

Ve şiire başlıyor
Birden yeniden irkiliyorum, ne bildik bir şiirdir benim için.
Ben gönlümün Orhan Veli ye kaydığı, ortaokul sıralarına henüz düşmediğim dönemler de babam bir gün yanına çağırıp “bunu muhakkak okumalısın” diyerek gösterdiği kitabın yazarı.
Onun şiiri okunmakta.En sevdiğim dostum,sırdaşım,arkadaşım için söylüyorum diyerek şiir ardından Oya Başar’ı davet ediyor.
Bir hastalık,bir ayrılık ve hayat devam onun içinde. O da şanslı çünkü böyle sevgi dolu bir dosta sahip.
Anılarını paylaşıyor ekranlardan,
İnsanın dostları evet gerçek dostları olması ne güzel
Ve bu akşam ne güzel
Aşk mı düştü haneme .
Her şey güzel
Ve o şiir hepsinden güzel.
Bir kıymet bilenden duyabilmek nasip olursa,daha ne olsun.
Huzurlarınızda Nur Olsun tüm tutamadığımız göçüp gidenlerimizle birlikte güzel yürek
Ümit Yaşar Oğuzcan

Sevi Şiiri

Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili

Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak

Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi, kah inadına yeşil
Aydınlıklar, esenlikler, mutluluklar
Hiç biri gözlerin kadar anlamlı değil

Ben senin en çok gülüşünü sevdim
Sevindiren, içimde umut çiçekleri açtıran
Unutturur bana birden acıları, güçlükleri
Dünyam aydınlanır sen güldüğün zaman

Ben senin en çok davranışlarını sevdim
Güçsüze merhametini, zalime direnişini
Haksızlıklar, zorbalıklar karsısında
Vahşi ve mağrur bir dişi kaplan kesilişini

Ben senin en çok sevgi dolu yüreğini sevdim
Tüm çocuklara kanat geren anneliğini
Nice sevgilerin bir pula satıldığı bir dünyada
Sensin, her şeyin üstünde tutan sevgini

Ben senin en çok bana yansımanı sevdim
Bende yeniden var olmanı, benimle bütünleşmeni
Mertliğini, yalansızlığını, dupduruluğunu sevdim
Ben seni sevdim, ben seni sevdim, ben seni... "

Hiç yorum yok: