Yanızlığa vurur geceler
Dalga dalga hayaller
Üstüme gelse fırtınalar
Kalksam düşlerden can hıraç
Yine de vazgeçmeyeceğim
Bıkmayacağım
Bu sevdadan
Derin bir yokuş olsa da
Dermanım kalan son nefese kadar
Bıkmayacağım
Trenler kalktılar vagon vagon ömrümden
Sevda çiçekleri daha vazoya konamadan soldular
Çıktı kompartımandan ayrılık trenleri
El salladım hatıralarla geçen yıllarıma
İnce ince düştü geceleri gözyaşlarım
İnim inim inledi sevdam
Hep bekledim
Bıkmayacağım
Sevmekten
Sevmek,
İnsanca yaşamın temeli
Yorulmadan
Tükenmeden
Koşamasam da emekleyerek uzansam aşk sularına
Yine bıkmayacağım
Şu hayat denilen
En muhteşem olaydan
Çıktım geldim annemle babamın düşlerinden
Bir hayaldim
Büyüdüm
Vagonlar kalktı tek tek
Kimi bilerek
Kimi bilmeyerek
El sallıyorum tebessüm ile
Hayata,kıskançlıklara,yalnızlıklara,ihanetlere
En büyüğü yalnız kalmış sevgilere...
Ama bıkmadım
Bıkmayacağım
Sevmekten
Laf olsun diye değil
Sevmeyi adam gibi bilmekten...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder