Hürriyet

23 Şubat 2010 Salı

KARANLIKTAKİLERE...

İnsan
Ne zaman unutur insan olduğunu ?

Kimi kazak giyer boğazlı, markadır ...
Bir müddet sonra boğuluyorum der.

Kimi asansörde kapalıkalır 2 dk
Ölüyordum az kalsın der

Kimi bir yakını hastanede oksijen tüpü bağlanırken anlar nefesi
Kimi alerjisine karşı sıktığı fısfısın ardından anlar kıymetli nefesini.

Kimi de zaman da anlar ,görür
İnsanın insana veremediği nefesi
Bir kör karanlığın içinde hiç düşünürmü insan
Mesela metroya binerken aklınızdan geçer mi hiç buranın dipleri
Karanlıkların nasıl aydınlığa çıkarıldığı
Burada ki emekçileri

Ekmek parasına karanlık da yol alanlar
Aldırmazlar dışarıdakilerin onlara aldırmayışlarına
Onlar hep yürekli hep canlıdır
Onlar insandır
Onlar candır
Ve canların cesetleri çıkıyor tek tek
Tek tek
Yetkililer gidiyor törenlere tek tek
Sorumsuzluk çoğalıyor
İnsana değer hiç oluyor
Tek tek
Tek tek gidiyor nefesler
Bugün aynı yerde
13 ceset
18 yaralı, çoğu yanık
Aynı yer
4 YIL ÖNCE 17 CESET
TEK TEK

Hiç yorum yok: